Vygotsky Ball

Ik heb gesproken met JN van de Gewerbliches Berufs- und Weiterbildungs zentrum St.Gallen (GBssg). Dit is een school op vocational level (VET) wat vergelijkbaar is met ons MBO. Voor een VET  (instroom 15/16 jaar) moet je eerst een stageplaats hebben. Met die stageplaats kan iemand zich inschrijven op een school. De school waar JN werkt heeft in totaal zo’n 4000/4500 studenten. Hij werkt nu twee jaar op de afdeling software development. De opleiding duurt vier jaar. In de onderbouw gaat een student twee dagen per week naar school en werkt hij of zij drie dagen in het bedrijf. In de bovenbouw gaat een student nog maar één dag per week naar school. De Zwitserse studenten die deze week in Rotterdam zijn, hebben een paar dagen vrij genomen van hun werk om hier te zijn; de motivatie is dus hoog!

De aansluiting met het bedrijfsleven vond ik goed klinken maar er zijn wel wat haken en ogen. Wanneer een student zijn of haar baan kwijtraakt, heb deze acht maanden de tijd om een nieuwe stageplaats te vinden. Lukt dit niet dan moet je van school. Daarnaast is de invloed van het bedrijfsleven groot. De school waar JN lesgeeft is een overheidsschool. Wanneer een curriculum aangepast moet worden dan worden daar op landelijk niveau vragen over gesteld en duiken de grote bedrijven er bovenop. Door de lobby worden de wensen van de grote bedrijven uitgevoerd. Dit heeft bijvoorbeeld tot gevolg dat eerstejaarsleerlingen leren om lineair te programmeren terwijl dat te moeilijk voor ze is.

JN maakt zich zorgen om de geestelijke gezondheid van de leerlingen. Hij heeft meegemaakt dat een leerling een zelfmoordpoging heeft gedaan maar voorafgaand daarop is er vanuit school geen (of bijna geen) begeleiding geweest. Er is slechts één(!) counselor voor 4500 leerlingen en deze counselor werkt 0,6 fte.  JN wil kijken of hij zelf iets kan opzetten maar ziet het wat somber in omdat het een overheidsinstelling is en de overheid veel bepaalt.

Ik heb verteld over onze school, dat we stage hebben maar niet een vergelijkbaar systeem als in Zwitserland. Ik heb over GLRXTRA vertelt. Enterpreneurship is in Zwitserland ook een hot item maar wordt nog niet binnen de school aangeboden zoals bij ons op het GLR. Wel is het mogelijk om in je vierde jaar een entrepreneurachtig project te doen. Dit gaat dan in samenspraak met het bedrijf waar je werkt.

We hebben het nog gehad over zelfregulerend leren. Hij had het idee dat je dat nog niet van een 16-jarige kunt vragen. Ik heb verteld over de executieve vaardigheden waar we mee bezig zijn maar dat kwam nog niet heel erg binnen. Logisch, als ze op dit moment nog zo weinig aandacht besteden aan het emotioneel welzijn. Er wordt in Zwitserland wel gewerkt met competenties voor het examen, vergelijkbaar met die van ons. Uit het verhaal van JN maakte ik op dat een student een bepaalde competentie op een bepaald niveau kan doen.

Tot slot hebben we het gehad over chatGTP. Zij gebruiken dit bij software development om de simpele reden dat een developer moet weten wat hij of zij doet want anders krijg je een frankenstein qua code. De docenten controleren het werk vooral door de comments in de code te controleren.

Feedback of reactie op mijn actieve inbreng (2024)

Ik was het gesprek ingestapt met de wens om te horen hoe scholen in Zwitserland executieve vaardigheden in het onderwijs verwerken. Ik begon in mijn introductie daar meteen over maar dat bleek wat te voorbarig was. Ik was ervan uitgegaan (waarom weet ik eigenlijk niet) dat ze net als bij ons, leerlingen begeleiden. Het bleek dat ik teveel vanuit mijzelf praatte en dacht in plaats vanuit de ander. Een collega van mij die ons had geïntroduceerd begon eerst met een korte introductie over Zwitserland waarna JN het overnam.

Vanaf dat moment was mijn actieve inbreng vooral het stellen van vragen. Het bleek vrij vlot dat JN nog erg in zijn maag zat met de student die een zelfmoordpoging had gedaan. Het gesprek ging toen vrij vlot over (het gebrek aan) begeleiding binnen zijn school.

AChtergrond